தேவசிநேகமோ பொறுமையுள்ளது, தயவுள்ளது. தேவசிநேகம் பொறாமைப்படாது, துடுக்காய்ச் செய்யாது, அகங்காரப்படாது.
பெருமையைத் தேடாது, சுயநலத் தை விரும்பாது, கோபங்கொள்ளாது, தீங்கு நினையாது.

(கோபிப்பதில்) பாவம் வராமல் கோபியுங்கள். உங்கள் கோபத்தின்மேல் சூரியன் அஸ்தமிக்காதிருக்கக்கடவது. (சங். 4:5.)
பசாசுக்கு இடங்கொடாதிருங்கள். (இயா. 4:7.)

பகை சச்சரவுகளை எழுப்பு கின்றது; சிநேகமோ சகல பிழை களையும் மூடுகின்றது (1 கொரி. 13:4; 1 இரா. 4:8).

உன் சகோதரனை உன் இருதயத்தில் பகைக்காதே. ஆனால் அவனுடைய பாவத்திற்கு நீ உடந்தை யாகாதபடிக்கு பிரசித்தமாய் அவனுக் குப் புத்திசொல்லக் கடவாய் (1அரு.2:1, 3:4; சர்வப். 19:13; மத். 18:5; லூக். 1:; மத்.5:43, 22:9; லுக்.6:7; உரோ.13:9)
பழிக்குப் பழி வாங்கத் தேடாதே. உன் சனத்தார் உனக்கு அநியாயம் செய்தாலும் மனதில் பொறாமை கொள்ளாதே. உன்னில் நீ அன்பு கூர்வதுபோலே உன் சிநேகிதனிலும் அன்பு கூர்வாயாக. நாம் ஆண்டவர்,

எனக்கு மிகவும் பிரியமான சகோதரரே, இதை நீங்கள் அறிந்திருக் கிறீர்கள். எந்த மனிதனும் கேட்கிறதுக்குத் தீவிரமாயிருக்கக்கடவான்; பேசுகிறதற்கும் கோபிக்கிறதற்குமோ தாமதம் பண்ணக்கடவான். (பழ. 17;27.)

சாந்தமான பதில் கோபத்தை அடக்கும்; கடுஞ் சொல் கோபத்தை மூட்டும் (பழ.25:15).

பொறுமையாயிருக்கிறவன் மிகு விவேகத்தைக் காட்டுகிறான்; பொறாமையாயிருக்கிறவனோ வெனில் தன் மதியீனத்தை எடுத்துக் காட்டுகிறான்.

மனிதனுடைய இருதயத்திலி ருந்து புறப்படுகிறவைகளே மனிதனை அசுத்தப்படுத்துகின்றன.
ஏனெனில் மனிதனுடைய இரு தயத்துக்குள்ளிருந்து துர்ச்சிந்தனை களும், விபசாரங்களும், வேசித்தனங் களும், கொலைபாதகங்களும்,
களவுகளும், லோபித்தனங்க ளும், துஷ்டத்தனங்களும், கபடங்களும், காமவிகாரங்களும், வன்கண்ணும், தேவ தூஷணமும், ஆங்காரமும், மதிகேடும் புறப்படுகின்ற ன. (ஆதி. 6:5.)
இந்தத் தின்மைகளெல்லாம் உள்ளத்தினின்று புறப்பட்டு, மனி தனை அசுத்தப்படுத்துகின்றன என்றார்.

சச்சரவுகளுக்குட்படாமல் இருப்பது மனிதனுக்கு மகிமையாம்; ஆனால் மதியீனர் அனைவரும் சச்சரவுகளில் கலந்துகொள்ளு கிறார்கள்.

அகங்காரிகளுக்குள் எப்போ தும் சச்சரவுகளிருக்கின்றன; ஆனால் ஆலோசனçயோடு எல்லாத்தையுஞ் செய்கிறவர்கள் ஞானத்தால் நடத்தப் படுகிறார்கள்.

மதிகேடன் தன் கோபத்தை உடனே காட்டுகிறான்; பொல்லாப் பைச் சட்டை பண்ணாதவன் ஞான முள்ளவனாம்.

நீ வடக்கு முகமாய்த் திரும்பி வெகுவாய்க் கூவி ஆண்டவர் சொல்லு கிறதாவது: மூர்க்க இஸ்ராயேலே! நீ திரும்பி வா; வந்தால், நமது முகத் தைத் திருப்பிக்கொள்ள மாட்டோம்; ஏனெனில், நாம் பரிசுத்தர்; எப்போ துங் கோபமாயிரோம்; நாமன்றோ கர்த்தர் என்று சொல் என்றார்.